کدام توپولوژی را برای شبکه خود اجرا کنیم؟
اولین قدم برای اجرای فیزیکی یک شبکه انتخاب توپولوژی آن شبکه است. چه فاکتورهایی را برای انتخاب توپولوژی و چیدمان شبکه خود باید در نظر بگیریم؟
توپولوژی شبکه چیست؟
اولین قدم برای اجرای یک شبکه، مشخص کردن چیدمان اجزای آن شبکه میباشد که اصطلاحا به آن توپولوژی شبکه میگوییم. توپولوژی شبکه در اصل ساختار اصلی شبکه و نحوه اتصال المانهای شبکه را به صورت فیزیکی مشخص میکند. همچنین توپولوژی شبکه نحوه انتقال اطلاعات و دادهها را بین عناصر شبکه، به صورت منطقی تعریف میکند.
انواع توپولوژی
توپولوژی شبکه را میتوان در شش دسته تقسیمبندی کرد.
- توپولوژی Bus یا توپولوژی خطی
- توپولوژی Ring یا توپولوژی حلقهای
- توپولوژی Star یا توپولوژی ستارهای
- توپولوژی Mesh
- توپولوژی Tree یا توپولوژی درختی
- توپولوژی Hybrid یا توپولوژی ترکیبی
توپولوژی Bus یا توپولوژی خطی
در توپولوژی Bus تمامی کامپیوترها در مسیری مستقیم، مانند یک خط اتوبوس به هم متصل هستند. مزیت اصلی این توپولوژی ارزان بودن آن است. زیرا به هیچ دیوایس جانبی یا access point نیاز ندارد. اما بزرگترین ایراد آن این است که اگر در هرنقطهای از شبکه کابل قطع شود یا خراب شود، کل شبکه از کار افتاده و اصطلاحا شبکه شما Down میشود.
توپولوژی Ring یا توپولوژی حلقهای
در این توپولوژی هر کامپیوتر به کامپیوتر کناری خود متصل میشود. انتقال داده در این توپولوژی به صورت یکطرفه بوده که میتوان با ایجاد اتصال دو طرف رابطه را به صورت دوطرفه ایجاد نمود که به آن توپولوژی حلقهای دوطرفه گفته میشود. از مزیتهای این توپولوژی میتوان به پایین بودن ترافیک در آن اشاره کرد. اما عیبیابی یا trouble shooting در این توپولوژی بسیار دشوار است.
توپولوژی Star یا توپولوژی ستارهای
در این توپولوژی هر کامپیوتر توسط کابل به یک hub یا سوییچ مرکزی متصل است. توپولوژی star را میتوان با هریک از کابلهای کواکسیال، فیبر نوری یا twisted pair اجرا کرد. از بزرگترین مزایای توپولوژی star میتوان به سرعت بالا و عیب یابی آسان آن اشاره کرد. از معایب آن نیز میتوان به هزینه بالای اجرای آن اشاره کرد. همچنین اگر برای hub مشکلی پیش بیاید کل شبکه مختل میشود.
توپولوژی Mesh
در این توپولوژی هر دیوایسی در شبکه از طریق کابلهای اختصاصی به صورت نقطه به نقطه به یکدیگر متصل میشوند. در واقع در این توپولوژی همه دستگاهها و کامپیوترها به هم متصل میشوند. در این توپولوژی دو روش برای انتقال دادهها وجود دارد.
- Routing
- Flooding
Routing
در این روش دستگاهها توانایی مسیریابی و انتخاب بهترین مسیر را جهت انتقال دادهها دارند.
Flooding
در این روش دادهها به صورت یکسان به همه دستگاههای شبکه ارسال میشود.
از مزایای توپولوژی مش میتوان به عیبیابی بسیار ساده آن اشاره کرد. ولی به دلیل حجم بالای کابل استفاده شده، پیادهسازی آن دشوار میباشد.
توپولوژی Tree یا توپولوژی درختی
در توپولوژی درختی یک دیوایس مرکزی وجود دارد و سایر دستگاهها به صورت سلسله مراتبی به آن متصل میشوند که حداقل باید سه سطح داشته باشد. تتوپولوژی Tree برای شبکههای بزرگ مناسب است. از مزایای آن میتوان به ساده بودن گسترش آن اشاره کرد و از معایب آن نیز میتوان به مختل شدن شبکه در صورت بروز اشکال در سیستم مرکزی اشاره کرد.
توپولوژی Hybrid یا توپولوژی ترکیبی
توپولوژی Hybrid ترکیب دو یا چند توپولوژی میباشد. با استفاده از این توپولوژی میتوانیم بهینهترین ترکیب را برای شبکه خود طراحی کنیم.
از مزایای آن میتوان به انعطافپذیر بودن و همچنین عیبیابی ساده آن اشاره کرد. از معایب آن نیز میتوان به طراحی پیچیده و هزینه بالای آن اشاره کرد.
بهترین توپولوژی شبکه؟
همهی توپولوژیهایی که از آنها صحبت کردیم دارای مزایا و معایبی هستند. اما یکی از محبوبترین توپولوژیها، توپولوژی Star یا توپولوژی ستارهای است که شما اگر حداقل دو کامپیوتر داشته باشید، میتوانید از آن استفاده کنید.
همه چیز درباره دوره + Network